NIENAWIŚĆ.PL

W Krakowie cudotwórca-uzdrowiciel wydupcył podstępnie dwie klientki, a w Warszawie cudotwórca z Żoliborza ponownie wydupcył cały naród. Afera w KNF trwa w najlepsze, dzieci polityków okazują się „zdolne i wykształcone”, a ja znów biorę kalkulator. I jakbym nie liczył wychodzi, że każdy z nas jest niewolnikiem przynajmniej przez 29 lat swojego życia.

Słowo „wydupcył” lubię, bo nie jest znów tak bardzo wulgarne i do tego brzmi krakowsko, a właśnie w Krakowie dzieje się pierwsza część naszej historii. Więc (zdania nie zaczyna się od więc) zanim dojdziemy do dramatycznych wątków afery w KNF i zanim wyjaśnię o co chodzi z tym niewolnictwem pozwólcie, że skupię się na jurnym uzdrawiaczu z Małopolski.

Jak w uroczym komunikacie zawiadomiła mnie małopolska policja, w Krakowie zatrzymano 62-letniego cudotwórcę. Wiecie co sądzę o antyszczepionkowcach, świrach od Jerzego Zięby, ludziach którzy karmią się światłem, leczą dotykiem, zdejmują uroki i o wyznawcach teorii spiskowych. Ale właśnie udowodnili mi oni, że można wejść na nowy poziom szaleństwa.

26-letnia kobieta miała, jak zeznała funkcjonariuszom, „problemy zdrowotne oraz emocjonalne”. W tym celu udała się do znakomitego cudotwórcy i uzdrawiacza, którego sławili rozmaici wariaci na forach internetowych. Adres dostała od koleżanki z zapewnieniem, że czarodziej w sposób bioenergetyczny wyleczy ją ze wszystkiego.

Poszła i od 62-letniego szamana usłyszała, że od trosk wybawić ją może tylko stosunek płciowy. Z nim, no bo jak inaczej. Cudotwórca ma bowiem magicznego penisa, z którego pomocą szerzy dobro, piękno, zdrowie i białą magię. On tym penisem otwiera oczy niedowiarkom i pokonuje komórki rakowe, depresję, nadkwasotę i co tam jeszcze chcesz. 26-latka podjęła jedyną w tej sytuacji racjonalną decyzję i zgodziła się uprawiać seks z uzdrowicielem. Po wszystkim za bioenergoterapeutyczny stosunek zapłaciła mu kilkaset złotych i wróciła do domu.

Tam uświadomiła sobie, że jej 48-letnia mama również cierpi na zdrowotne dolegliwości, a w internecie piszą, że lekarze należą do spisku Big Pharmy, więc celowo trują ludzi. Dlatego wysłała mamę do tego samego cudotwórcy, który odbył z mamą taki sam stosunek seksualny, za który skasował taką samą opłatę kilkuset złotych.

Przez rok obie panie czekały cierpliwie na zbawienne efekty czarodziejskiego pindola i niestety się ich nie doczekały. Po 12 miesiącach zaczęły rozmawiać o sposobach terapii cudotwórcy i oprzytomniały. Zrozumiały, że zostały wykorzystane seksualnie i poszły na policję.

Policja słusznie potraktowała sprawę poważnie, uzdrowiciel usłyszał zarzuty gwałtu (bo jest na szczęście ujęty w polskim prawie gwałt za pomocą podstępu). Usłyszał też brzmiący kosmicznie „nakaz powstrzymania się od wszelkiej działalności bioenergoterapeutycznej”. Co chyba dla niego oznacza państwowo usankcjonowany celibat, ale nie będę już w to brnął.

I teraz tak – jeśli dwie dorosłe kobiety przystają na seksualną propozycję szemranego cudotwórcy i w zamian za obietnicę zdrowia dają się mu wydupcyć, a jeszcze za to płacą, to czemu ja się dziwię, że inni podejrzani magicy dupcą cały naród? Nas dupcą, naszych bliskich dupcą, nasze rodziny i znajomych dupcą.

A my im jeszcze za to płacimy, bo w kampanii wyborczej obiecali nam, że za pomocą swojej magicznej fujarki dadzą nam wiele zdrowia, szczęścia i pomyślności.

No powiedzcie, czy nie widzicie tutaj analogii.

Politycy gwałcą nas regularnie „podstępem doprowadzając nas do obcowania”, a my udajemy, że wszystko jest w porządku.

Może to dlatego, że żyjemy w złych dla humanistów czasach. Ciągle i ciągle wybuchają afery finansowe, w których trzeba usiąść i liczyć. I mnożyć i wyciągać zawiłe wzory matematyczne z zachowania rozmaitych partyjnych faworytów. Tak, jak w aferze z KNF. Albo w takiej sytuacji, gdy okazuje się, że każdy Polak jest niewolnikiem państwa przez co najmniej 29 lat swojego życia.

Wydaje mi się, że oni myślą, że nie potrafimy liczyć. I może mają rację, bo kto z nas rozkłada na czynniki pierwsze zawrotną kwotę 40 milionów złotych, jakiej – według Leszka Czarneckiego – domagał się od niego szef KNF Marek Chrzanowski? Komu z nas te wszystkie zera nie tańczą dookoła oczu?

No tak się składa, że ja to rozkładam i przeliczam, bo jestem nienormalny, nie wierzę w cudotwórców i niechęć do polityków przeważa u mnie nad niechęcią do kalkulatora. Dlatego sprawdziłem, że 40 milionów złotych to tyle, ile Polak zarabiający średnią krajową wyciągnie przez 966 lat. Albo raczej ile zarobiłby, gdyby nie niewolnictwo – ale o tym za chwilę.

Ale, ale. Czy my, Polacy, w ogóle śledzimy tę aferę KNF? Wydaje mi się, że niezbyt: bo to jakieś układy między partią, a bankierami. Bo nie mamy czasu. Bo ciśnie nas rata kredytu, którą spłacamy w tych samych bankach, które nadzorował bohater afery. Bo pchamy codziennie nasz skromny wózeczek i nie mamy energii na sprawdzanie, jak działa system któremu powierzamy nasze pieniądze.

A może jednak warto znaleźć chwilę? Może zrozumiemy wtedy, że cały nasz trud i pot ląduje na kontach instytucji, które w przedziwny sposób zaczynają być zależne od władzy. Może zorientujemy się, że nasza skromna pensyjka jest szarpana na wszystkie strony, jak kawałek mięsa przez bezpańskie psy, albo jak dziewczyna przez cudotwórców z Krakowa. I za chwilę może się okazać, że naszą pensyjkę rozerwali sobie na smaczne kąski rozmaici urzędnicy, a my zostajemy z ręką wiadomo gdzie.

Paradoksalnie, Komisja Nadzoru Finansowego to taka instytucja, która ma sprawić byśmy nie musieli się tym wszystkim specjalnie przejmować. Bo Rzeczpospolita Polska za pomocą KNF ma dbać o to, by takie zwykłe żuczki jak my mogły w spokoju pracować i nie myśleć o tym, że ich bank odwali coś głupiego. Na przykład upadnie, a jego prezes wyjedzie smażyć tyłek w tropikalnym raju podatkowym. To taka bankowa policja.

Ale okazuje się, że nie doceniliśmy potrzeby wstawania z kolan. Jest ona tak silna, że nieważne są kompetencje, ważna jest „bliskość”. I na ważnych stanowiskach zatrudnia się dziś nie ludzi wykwalifikowanych, tylko bliskich i patriotycznych.

Jarosław Kaczyński sam to powiedział skarżąc się w prawomyślnym „Gościu Niedzielnym” na to, że zawiódł się na ludziach kompetentnych, wykwalifikowanych i znających się na swojej pracy. I dlatego przestał już ich zatrudniać za nasze pieniądze. I zatrudnia niekompetentnych.

– W latach 2005–2007 wprowadziliśmy bardzo zobiektywizowane konkursy, w których decydowały czysto merytoryczne kategorie. Skończyło się to fatalnie. Wprowadziliśmy do spółek całą rzeszę ludzi, którzy mieli co najmniej doktorat z ekonomii albo prawa związanego z gospodarką, i natychmiast byli oni pochłaniani przez patologiczny system funkcjonujący w tych spółkach – mówił Kaczyński. Wchłanianie przez „patologiczny system” rozumiem tak, że ci ludzie wybierani pod względem merytorycznym nie byli wierni partii, tylko swoim kompetencjom w czym utwierdza mnie kolejny cytat z prezesa.

– Teraz odwołaliśmy się do innego mechanizmu, bo tamten zawiódł. Mianujemy ludzi z bliskich nam środowisk, którzy realizują nasz program – powiedział Kaczyński.

I to na przykład jest taka sytuacja, że Beata Szydło ma kompetencje burmistrza Brzeszcz, ale zostaje premierem, bo jest „bliska”. I mianuje na szefa nadzoru finansowego kogoś bliskiego, bo ci którzy są „merytoryczni” popadli w niełaskę prezesa.

I ten bliski szef KNF odpierdala taką manianę, że mówi o szumidłach zamontowanych w gabinecie, które mają uchronić go od nagrywania spotkań, a potem i tak zostaje nagrany przez bankiera Czarneckiego, który w tym celu zaopatrzył się w kilka dyktafonów i szumidła pokonał.

Według bankiera Czarneckiego szef KNF chciał od niego 40 milionów złotych rocznie w zamian za różne przysługi. Taką przysługą miało być na przykład to, że jego bank nie zostanie doprowadzony do bankructwa i przejęty za złotówkę.

To jeden z banków, w których my – podatnicy – trzymamy swoje skromne oszczędności. I które to oszczędności są dla władzy zupełnie nieistotne w momencie, gdy jednoosobowo decydujący o wszystkim szef partii przestał ufać ludziom merytorycznym i znającym się na swojej robocie, a zaczął ufać ludziom po prostu bliskim i się nie znającym.

Witajcie w czasach, gdy nepotyzm stał się cnotą, kompetencje są wadą, a brak umiejętności zaletą. Aż dziwię się, że nie rządzą nami jeszcze analfabeci, tylko dlatego, że są bliscy prezesowi Kaczyńskiemu. Och, zagalopowałem się – rządzą. Rządzi nami wicepremier Gowin, który nie odróżnia komórki jajowej od embrionu, wicepremier Gliński, który nie rozumie nawet prostych zdań w tabloidzie oraz rozmaici posłowie, którym czytać na głos muszą kochanki, bo oni sobie z językiem polskim nie radzą i używają zwrotu „moja osoba”.

Rządzą nami też ludzie, którzy próbują wmówić nam, że rodziny i znajomi polityków PiS na wysokich stanowiskach to czysty przypadek. Tak mówią nam w kwestii syna ministra Mariusza Kamińskiego, Kacpra. Chłopak został rekomendowany przez szefa NBP Adama Glapińskiego do pracy w Banku Światowym, gdzie zarabia 150-200 tys. dolarów – uwaga! – zwolnionych z podatku. Dla porządku: Glapiński to ten sam facet, który po wybuchu afery w KNF mówił o Chrzanowskim per „patriota”.

Swoją drogą Ryszard Czarnecki z PiS musiał się ostro wkurzyć, skoro jemu udało się załatwić dla syna tylko staż w PKO, a syn Kamińskiego od razu wskoczył do Banku Światowego. Ale jedźmy dalej.

Jest choćby taka rzeczniczka rządu Joanna Kopcińska, która z góry odrzuca wszelkie sugestie, że za fuchą dla syna Mariusza Kamińskiego stał Mariusz i jego wpływy w partii. – Dzieci polityków, nasze dzieci są młode, zdolne, wykształcone, znają języki i dokonują własnych wyborów życiowych – mówi Kopcińska. Bo dzieci, które nieszczęśliwie urodziły się w rodzinie niepisowskiej są niezdolne, niewykształcone, a z języków znają tylko język nienawiści – tak odbieram jej słowa.

Z kolei tata Kacpra Kamińskiego zapewnia, że jego syn dostał nieopodatkowaną robotę w Banku Światowym za kompetencje właśnie. Za doskonałe CV. Zapomina dodać, że CV obejmuje jedynie posady, które Kacper dostał w PiS i okolicach – jak napisała „Gazeta Wyborcza”.

Kacper pracował: przy kampanii prezydenckiej PiS, w spółce „Srebrna” zależnej od PiS, oraz w Brukseli w biurze ugrupowania, którego członkiem jest PiS. No, kompetencje.

Zresztą Kopcińska z Kamińskim zapewniając o wysokich kwalifikacjach Kacpra zapominają jak widać o przytoczonych przeze mnie słowach Kaczyńskiego, że to nie kompetencje są ważne. I trochę ta narracja zaczyna mi zgrzytać, na szczęście jest ona – rzeczniczka partii Beata Mazurek.

– Jarosław Kaczyński o niczym nie wiedział – ogłosiła Mazurek tak, jak ogłasza to przy każdej aferze. Gdy jakikolwiek działacz PiS odwali coś haniebnego natychmiast słyszę „Kaczyński o niczym nie wiedział”. Wychodzi na to, że ten nieszczęsny Kaczyński to najmniej poinformowana osoba w kraju!

Nie wiem jak wy, ale ja mam wrażenie, że ta cała Kopcińska z tą całą Mazurek machają nam właśnie przed oczami magicznymi penisami z Krakowa. A my im za to płacimy.

Bo skoro już z okazji afery KNF wziąłem do ręki ten przeklęty kalkulator, to policzyłem sobie przy okazji ile kosztuje niewolnik w Polsce. I nie mam dobrych wiadomości.

W starożytnym Rzymie przydatny w gospodarstwie niewolnik w przeliczeniu na nasze kosztował od 20 tysięcy do 300 tysięcy złotych. A teraz sprawdźmy, jak na tej skali plasujemy się my.

My pracujemy średnio (!) 170 dni w roku zupełnie za darmo. Serio. Szumnie nazywane święto – Dzień Wolności Podatkowej – wypada zwykle w okolicach czerwca. Określa ono dzień, w którym przestajesz oddawać całe swoje zarobki Rzeczpospolitej, a zaczynasz pracować na własny rachunek. Do tego czasu pracujesz wyłącznie na utrzymanie państwa: a więc m.in. prezesa Kaczyńskiego, szefa KNF i Beaty Szydło, która jest wicepremierem bez żadnego zakresu obowiązków. I tych dwóch rzeczniczek z pindolem.

Działa to tak, że każdą złotówkę zarobioną do czerwca oddajesz państwu. Każdą. Dopiero od połowy roku zaczynasz cokolwiek zarabiać i jakiekolwiek wolne od podatku złotówki trafiają na twoje konto. Dopiero od połowy roku przestajesz finansować rząd i pracujesz na własne potrzeby: na jedzenie, czynsz, na pieluchy dla dzieci.

Trzeba pamiętać, że nasze 170 dni, podczas których nie zarabiamy ani złotówki to znaczny regres w stosunku do prawdziwego niewolnictwa. Ostatni chłop pańszczyźniany w Polsce – Jan Janos z Niedzicy – zmuszony był odpracować w majątku swojej właścicielki „tylko” 140 dni w roku.

My – średnio – zmuszeni jesteśmy odpracować o 30 dni więcej.

No właśnie, średnio. Wiem, że to i tak brzmi już przerażająco, ale liczę dalej, a dalej jest gorzej. Podane wyżej wyliczenia dotyczą średniej, która zawiera wszystkich Polaków zarabiających od zera do pierdyliarda złotych. A przeciętny człowiek tyra bez zarobku o wiele dłużej niż te 170 dni.

Popatrz: to liczby dla standardowego Polaka zarabiającego średnią krajową (ciekawostka: powyżej średniej zarabia ledwie 30 proc. z nas.)

Taki średni Polak ma na rękę 3450 zł. Założyłem optymistycznie, że taki człowiek płaci około 700 zł na jedzenie oraz ma 1500 zł opłat mieszkaniowych (czynsz, prąd i kredyt w banku nadzorowanym przez KNF). Doliczyłem resztę wydatków: benzynę, lekarstwa, środki higieny, żeby nie śmierdzieć i jakąś rozrywkę od czasu do czasu (kablówkę z kabaretami na Polsacie).

Taki Polak zarabiający średnią krajową oddaje do budżetu w rozmaitych podatkach (PIT i VAT) 42 tysiące złotych rocznie i za darmo pracuje przez 212 dni w roku.

To o 72 dni dłużej niż ostatni chłop pańszczyźniany w Polsce.

Sześć lat jego pracy (licząc płaconymi podatkami) równa się dożywotniemu kosztowi niewolnika w Rzymie, który przecież nie musiał z własnej kieszeni płacić za jedzenie i dach nad głową, jak my. Dwa-trzy lata jego pracy równają się kosztowi niewolnika w południowych stanach Ameryki przed wybuchem wojny secesyjnej.

A teraz policzmy ile lat trwa niewolnictwo we współczesnej Polsce.

Biorąc za przykład tego samego szczęściarza wyciągającego średnią krajową dowiadujemy się, że musi on pracować niewolniczo przez 29 lat zanim zarobi swoją pierwszą w życiu złotówkę na czysto. Dopiero 30 rok naszej pracy jest „rokiem wolności podatkowej”.

29 lat to dokładnie tyle ile ma dziś Kacper Kamiński zasiadający w Banku Światowym i mający wolność podatkową kiedy chce, bo – jak zaznaczyłem – do zalet jego stanowiska należy to, że podatku od pensji nie płaci.

Wybaczcie Mateuszu Morawiecki, Jarosławie Kaczyński i tato Kamiński: to wy zmusiliście mnie do wzięcia do ręki kalkulatora i ja po prostu mówię jak jest.

Uśredniając: jeśli pracujemy przez 50 lat – do 67 roku życia – i zarabiamy cały czas średnią krajową, to uwzględniając płacony przez nas podatek dochodowy i wszelkie pokrewne, w tym VAT musimy pracować na rzecz państwa średnio 29 lat, by zarobić pierwszą złotówkę na własne konto.

29 lat.

Czyli Mateusz Morawiecki ma w sumie rację. Żadnej wielkiej afery nie ma. Łapówka, której miał – według Czarneckiego – domagać się szef KNF, to tylko 40 milionów złotych.

To tylko tyle, ile warte jest całe życie 32 średnio zarabiających Polaków-niewolników. Tyle, ile w ciągu całego życia oddają oni w podatkach do budżetu państwa.

Naprawdę, będziemy robić aferę o te marne 32 osoby?

Ta afera warta jest tylko tyle, ile 29 lat życia razy 32 ludzi. To powiedzcie mi teraz: co byście zrobili z wolnymi 29 latami życia, gdybyście nie musieli w tym czasie zapierdalać na magicznego penisa cudotwórców z Wiejskiej?

Tekst powstał przy wsparciu Patronów.
A gdybyście i wy mieli ochotę rzucić we mnie monetą i wesprzeć moją pisaninę, to będę bardzo wdzięczny. Tu trochę o tym piszę. Jak chcecie, kliknijcie poniżej.