Seks posła Pięty, czyli atak na Polskę

Czasem jest tak, że poseł Stanisław Pięta poznaje na miesięcznicy smoleńskiej blondynkę z apetycznym biustem. Czasem jest tak, że ogień pochodni i kołyszące się na wietrze różańce tworzą przysiadalną atmosferę. Dwie dłonie – jego i jej, Polaka i Polki – łączą się w patriotycznym uścisku. Czasem jest tak, że ona wstałaby już z kolan, ale on prosi o jeszcze.

Jeśli chcecie poderwać dziewczynę na miesięcznicy smoleńskiej powiedzcie jej, że chcecie ją posiąść dla Polski. Nie, że jakiś seks, jakieś bzykanie. Posiąść. Tak po prostu, biblijnie. A potem połóżcie rękę na jej brzuchu i powiedzcie następujące słowa: „Jesteś idealnie zbudowana, nie będziesz mocno cierpieć i możesz urodzić szóstkę dzieci”.

Te słowa uprzejmy był wygłosić poseł Prawa i Sprawiedliwości, Stanisław Pięta.

To, co na zwyczajnej randce jest oślizgłym, dziwacznym i zapalającym lampki alarmowe tekstem rodem z „Opowieści podręcznej”, w tym środowisku staje się patriotycznym afrodyzjakiem, po którym dziewczyna jest już twoja.

To działa.

No dobra, to działa w przypadku Stanisława Pięty, który – zdaniem dziennikarzy i pani Joanny – mimo swojej nienachalnej urody wplątał się w romans z blondwłosą apologetką Dobrej Zmiany. Historię przytaczam za dziennikiem Fakt, który w obszerny sposób opisał relacje Stanisława Pięty z Joanną.

W Fakcie jej imię zostało zmienione, a tożsamość kobiety otoczona została tajemnicą. Pozostałe gazety i portale jednak bez zastanowienia ujawniły prawdziwe imię, nazwisko i nagie zdjęcia dziewczyny, więc każdy może ją sobie bez problemu znaleźć. Niestety.

Mnie nie do końca podoba się takie ujawnianie nagich piersi i nagiej twarzy bez pytania zainteresowanej o zgodę, więc zostanę przy Joannie.

No dobra, ale dlaczego ja w ogóle o tym piszę? Przecież facet może mieć kochankę i to jego prywatna sprawa. I żaden pismak nie powinien pakować się z butami w jego prywatne życie.

Prawda? Nieprawda. Nieprawda razy sześć.

Po pierwsze, chodzi o moje wady. Nie jest mi obcy dreszczyk emocji towarzyszący czytelniczkom Pudelka łowiących każdą nową zmarszczkę na twarzy Małgosi Rozenek. Tylko że dla mnie celebrytami, których śledzę, są politycy. I uważam, że osoby publiczne mają o wiele mniejsze prawo do prywatności niż my – zwykli ludzie.

Większe prawo do prywatności przyznaję zresztą w duchu pani Rozenek niż politykowi, bo ona przynajmniej sama na siebie zarabia i nie ma wpływu na to, jak wygląda moje życie. A pan Stanisław Pięta, podnosząc łapkę do głosowania i ssąc z mojej kieszeni strumień złotówek, niestety ten wpływ ma.

Więc (zdania nie zaczyna się od więc) historia po prostu mi się podoba, bo jest w niej dobra fabuła, ciekawi bohaterowie, a do tego nie jest mi obca Schadenfreude.

Po drugie, chodzi o wady posła Pięty. Bo pan Stanisław Pięta jest postacią szczególną. Jest zmorą wydawców encyklopedii, bo nigdy nie wiadomo, czy jego zdjęcie powinno znaleźć się przy haśle „konserwatysta”, czy „hipokryta”.

W bardzo antypatyczny sposób od 17 lat, Stanisław Pięta stara się mówić Polakom, jak mają żyć. Stara się zaglądać nam do łóżka i regulować to, co w tym łóżku robimy. Do tego występuje zawsze z pozycji kaznodziei, który powołując się na moralność katolicką uzurpuje sobie prawo do nakładania na nas zakazów i nakazów.

Używa takich słów, jak Rodzina, Bóg, Honor, Ojczyzna, Wierność.

Uważa, że jest Metatronem – głosem Boga – i mówi nam maluczkim, co mamy robić. Na przykład z kim wolno się bzykać i dlaczego właściwie wcale nie wolno.

Uważa na przykład, że tacy dajmy na to homoseksualiści to „degeneraci, dewianci, zboczeńcy i pedofile, którzy chcą zniszczyć religię i rodzinę”.

Rodziny nie niszczy się za to chędożąc Joaśkę w hotelu poselskim. Bo wyobraźcie sobie, że pan parlamentarzysta jest tak skąpy, że zamiast wywalić te 200 zł na dyskretny hotel Ibis (ładny widok z okna, na Pomnik Poległym i Pomordowanym na Wschodzie) wpisywał kochankę do księgi wejść i wyjść w Sejmie. Ja już się śmieję.

Homoseksualizmem poseł Pięta zajmuje się zresztą z niespożytą energią. Już w 2010 roku pisał na przykład w liście do ministra kultury, że homoseksualiści to „zoofile, nekrofile i pedofile” czym zdradził, że edukację i słowo pisane traktuje nieco po macoszemu. Znów był łaskaw dodać coś o demoralizacji.

Bo ryćkanie Joaśki na boku nikogo nie demoralizuje.

Ale żeby nie było, że czepiam się bez sensu. O rodzinie damsko-męskiej poseł Pięta też ma wiele do powiedzenia. Ot, na początku roku 2018, a więc podczas znajomości z Joanną, wybraniec narodu z partii słusznie rządzącej mówił: – Chciałbym przekazać dziecku te wartości, które rodzice mnie wpoili. Żeby dziecko było wychowane w duchu tradycji i szacunku do kultury. Żeby było przywiązane do świętej wiary rzymskokatolickiej, by starało się pomagać innym ludziom. Chciałbym, żeby moja córka doceniała za jakiś czas znaczenie, jakie niesie ze sobą wspólnota w każdym jej wymiarze. Kulturowa, narodowa, rodzina. To chcę żeby jakoś w niej zostało.

Jeśli się nie mylę, to VI przykazanie świętej wiary rzymskokatolickiej (i VII według Biblii) mówi coś o cudzołożeniu z Joaśką, ale ja się pewnie nie znam. Prawda, panie pośle?

Pan poseł, o córce spłodzonej ze ślubną małżonką, mówił to w lutym. Dokładnie wtedy, kiedy kończył się jego związek z Joanną.

A przecież wcześniej Joannie skarżył się, że oprócz tej córki „wychowanej w duchu tradycji i szacunku do kultury” chciałby mieć jeszcze szóstkę. Ale nie z żoną, tylko z Joaśką właśnie. I wtedy padły te straszne słowa: „nie będziesz mocno cierpieć”.

Joaśka, jak to katoliczka, opowiada, że miała nadzieję. Nadzieję, że Stanisław Pięta załatwi rozwód. Ale nie byle jaki! Jako uprzywilejowany członek partii musi postarać się przecież o rozwód kościelny przed biskupem. Wtedy, jako nienaruszony w obliczu Boga kawaler przyjmie z Joasią święty sakrament małżeństwa. Bo religia dla nich obojga jest przecież bardzo ważna. Są Polakami, patriotami i katolikami, do cholery. – Powtarzał mi, że z żoną jest tylko dla dziecka, że nic ich nie łączy, że od dawna planuje się z nią rozstać, bo ona nie chciała mieć więcej dzieci, a on chce – opowiada Faktowi Joanna.

Teraz pytanie do Czytelników płci męskiej: ile razy po randce wysłaliście dziewczynę do ginekologa, by sprawdził jej płodność?

Pytanie do Czytelniczek: Ile razy po randce zostałyście tam wysłane i czy uważacie to za normalne?

Widzicie, dlatego właśnie nigdy nie będziecie rządzić Polską, bo jeśli takie zachowanie kojarzy wam się z klaczą rozpłodową, a nie ze służbą Ojczyźnie, jesteście dla Ojczyzny straceni.

Joasia, na polecenie Stanisława, poszła do tego ginekologa, bo czemu nie. Poszła, zwłaszcza, że poseł Stanisław Pięta obiecał jej – według Faktu – przy okazji tłustą fuchę w państwowej spółce PKN Orlen.

I tu dochodzimy do „po trzecie”. Ja naprawdę rozumiem, że jakiś facet w okularach i z twarzą, jak uderzona łopatą wydra, może nie kochać już żony, mieć kryzys wieku średniego i zwariować dla blondynki z miesięcznicy. Nie popieram, ale rozumiem.

Ale nie rozumiem, kurwa mać, że jakiś partyjny bonzo obiecuje moje podatnicze pieniądze, żeby wsadzić gdzieś swojego smutnego, partyjnego pindola. – Rzuciłam wszystko, jeździłam z nim samochodem po Polsce, czytałam mu jakieś wycinki prasowe, notatki – opowiada Joanna.

No czytała mu na głos, bo jak zauważyłem z językiem polskim poseł ma pewien kłopot (Uwaga! Spoiler! Patrz dalej).

Zatrudniać w Orlenie chciał ją zresztą Stanisław Pięta bardzo szybko. – Mówił mi: lepiej teraz, bo jak już będziesz moją narzeczoną czy żoną, to za późno, prezes tego nie lubi – opowiada Faktowi Joanna.

No, ja też kurwa tego nie lubię.

W końcu Joanna zaczyna mieć wątpliwości. Mimo wizyt u ginekologa, mimo zapewnień o celu rozpłodowym zauważa, że pan poseł rozpłodu trochę jakby unika. I nagle już nie chce zaludniać Polski patriotycznymi, małymi Piętami z preferencyjnie ukształtowanego i mało bolesnego łona Joanny. – Czuję się kobietą zapasową – pisze do posła kochanka. Zaskoczenie, nie?

– Ty o nic nie martw się. Nic nie zmieni mojego stosunku do Ciebie, chyba że okażesz się agentem PO, FSB, członkiem sekty kanibali-satanistów. Wszystko inne, choćby nie wiem co to było, nie robi na mnie żadnego wrażenia – odpowiada Pięta.

Czytałem już w życiu różne rzeczy. Szekspira, gdzie Romeo mówił o Julii: „Blask jej oblicza zawstydziłby gwiazdy”. Listy Jeremiego Przybory do Agnieszki Osieckiej, gdzie o miłości pisane było tak: „Tęsknię do Ciebie przez stół, przy którym siedzimy, tęsknię z fotela na fotel obok, w teatrze, czy kinie. Na szerokość kołdry, która okrywa nas oboje, też potrafię tęsknić do Ciebie – przez drzwi łazienki, w której się kąpiesz, i przez schody, po których idziesz do mnie, i przez naskórek mój, szczelnie przywarty do Twojego”.

Ale nigdy nie czytałem bardziej romantycznego wyznania niż: „Nic nie zmieni mojego stosunku do Ciebie, chyba że okażesz się agentem PO”. No i to, że ma szerokie biodra i będzie mało cierpieć. Nie zapominajmy o małym cierpieniu.

Ujął mnie ten parlamentarny romantyzm, co zrobię. Uczuciowy jakiś taki jestem.

Ale w końcu nadszedł trudniejszy czas. W końcu panna Joanna zdenerwowała się i nie chciała być już więcej seksualną zabaweczką partyjnego kacyka. Chciała wreszcie wstać z kolan, tak jak pan prezes powiedział. Chciała na miesięcznicę iść z podniesioną głową, legalnie, pod rękę. A on się jakoś nie kwapił.

– Chcesz skończyć między nami? Staszek, od półtora miesiąca zdawkowo się ze mną komunikujesz, więc chcę wiedzieć, czy mnie zwodzisz. Jeśli uważasz, że jestem Twoja, to o mnie dbaj – pisze do niego. – To jest świństwo, co robisz – naciska .

– Wybacz, mam takie obciążenia, że fizycznie nie daję rady – odpisuje poseł (stawiając spację przed przecinkiem, czym potwierdza teorię o braku oczytania).

– A pierdolić mnie pół roku dawałeś – pisze Aśka, czym wywołuje uśmiech na mej złośliwej twarzy.

I tu jest „po czwarte”. Ciężko się żyje w świecie, w którym ludzie są chujami. Po prostu.

A za czwartym idzie od razu „po piąte”.

Po piąte problem jest w tym, że poseł Sejmu Rzeczpospolitej Stanisław Pięta, członek partii rządzącej Prawo i Sprawiedliwość jest członkiem komisji sejmowej ds. służb specjalnych. To nie jest jakaś byle jaka komisja o tym i o owym. Ta komisja spotyka się w specjalnym pomieszczeniu sprawdzonym wcześniej przez służbę kontrwywiadu, do którego nie ma wejścia nikt bez klauzuli dostępu do tajemnic państwowych.

To ważna komisja.

I na całym świecie, w każdym kraju członkowie takich komisji są sprawdzani przez specsłużby pod kątem m.in. potencjalnych skandali obyczajowych. Jeśli służby wykonują swoją robotę, to uprawnień nie dostanie polityk związany z kochanką o powabnej piersi, bo to po prostu jest pole do szantażu. Bo jeśli dziennikarze wiedzą o tym romansie, to z pewnością wiedzieli też o nim agenci obcych państw. I panny Joanny mogli użyć, jako miękkiego nacisku i sprawić, by hipotetyczny członek komisji ujawni im to i owo w zamian za milczenie.. Mogli to zrobić, ale czy zrobili?

Fajne pytanie. Jeszcze fajniejsze brzmi: dlaczego tła członka polskiej komisji ds. specsłużb nikt nie sprawdził?

A co na to wszystko wielebny Stanisław? Odpowiedział Faktowi, że z Joanną łączyły go tylko stosunki (hehe) w pracy. Nie wiem, jak wy, ale ja w ten sposób z koleżankami z roboty nie gadam. Może dlatego, że nie mam z nimi romansu – nie wiem, tak tylko zgaduję. Do tego na pytanie, czy nie ma sobie nic do zarzucenia Stanisław Pięta odpowiada: Być może przesadziłem z troską i dobrocią.

Z kolei w gazecie.pl, należącej przecież do na co dzień do znienawidzonej przez posła Agory, Stanisław Pięta wydał oświadczenie. Na wojnie i w miłości wszystkie chwyty są dozwolone, więc i do Michnika się pójdzie, jak chce się coś ważnego oświadczyć.

A co oświadczył? No, zgadliście.

– To atak na moją osobę – powiedział pan poseł Stanisław Pięta.

Strasznie nie lubię osób, które mówią o sobie „moja osoba”. Zawsze się zastanawiam, czy tacy ludzie w sklepie mówią „moja osoba prosi o paczkę Marlboro”? „Moja osoba potrzebuje okularów, ale takich dobrze pasujących do oczu mojej osoby”?

Czy takie osoby mówią do swojej kochanki: „Moja osoba będzie cię teraz chędożyć”? A może „Moja osoba będzie teraz chędożyć twoją osobę”? To już, kurwa, właściwie cztery osoby się robią w tym pierdolniku!

Tłoczno się robi, jak się posłucha tych koszmarków językowych wynikających z nieoczytania, lub megalomanii. Patrząc na poprzednie dokonania pana posła stawiam na oba wyjaśnienia.

Tak czy siak, dziennikarze i pani o włosach blond utrzymują, że osoba pana posła chędożyła osobę pani kochanki regularnie i wcale nie po katolicku.

I tu mamy „po szóste”.

Opisanie tej historii przez dziennikarzy Faktu nie jest atakiem „na osobę” pana posła. Nie jest też atakiem na Polskę.

Jest atakiem na hipokryzję człowieka, który za pieniądze podatnicze szlaja się po jakichś miesięcznicach i łowi atrakcyjne biusty.

A od jakichś trzech lat słyszę, że każda krytyka partyjnego chama lub buca jest atakiem na Polskę. Każde, dosłownie każde słowo idące wbrew jedynie słusznej partii jest atakowaniem Ojczyzny i zdradą narodową.

Oni próbują zrównać partię z Polską i tak utożsamić ten swój PiS z Ojczyzną, by nie można było złego słowa powiedzieć na takiego Piętę.

Oni tak mówią. Ich osoby tak mówią. Osoby tych wszystkich Pięt.

To ja jedno pytanie mam do tych osób.

Jeśli ja, szanowni parlamentarzyści, krytykując was obrażam Polskę, to czy wy kurwiąc się, Polskę kurwicie?

Podobno jest dobrze zbudowana i mało będzie od tego cierpieć.

Przynajmniej tak sobie powtarzam i taką mam nadzieję.

---

 

Tekst powstał przy wsparciu Patronów.
A gdybyście i wy mieli ochotę rzucić we mnie monetą i wesprzeć moją pisaninę, to będę bardzo wdzięczny. Tu trochę o tym piszę. Jak chcecie, kliknijcie poniżej.